erkek evlât |
|
|
evlat |
|
|
evlât |
|
|
evlat edinen |
|
|
evlât edinen anne baba |
|
|
evlat edinilmiş |
|
|
evlât edinilmiş çocuk |
|
|
evlat edinme |
|
|
evlât edinme |
|
|
evlat edinmek |
|
|
evlât edinmek |
|
|
evlât olarak |
|
|
manevi evlat |
- {N} adoptive child, child: adopted child, fosterling
|
|
saygısız (evlât) |
|
|
süt evlât |
- {N} foster-child, fosterling
|
|
evlat |
1. child; son; daughter. 2. children; off-spring. E
__! Hey, young one!/Hey, youngster! E
__ım! My child!/My son!/My daughter!
__ acısı grief for one´s deceased child.
__ canlısı very fond of one´s children.
__ edinmek /ı/ to adopt (a child).
__ sahibi olmak to become a parent. |
|
evlat |
* child; son; daughter.
* children; offspring. |
|
evlat acısı |
* grief for one's deceased child. |
|
evlat edinmek |
* to adopt (a child). |
|
evlat sahibi olmak |
* to become a parent. |
|
|