FEŞAN |
f. Saçma. Neşretme. * Yayıcı. Serpici olan. |
|
GİRYE |
f. Gözyaşı. |
|
GİRYE-BAR |
f. Gözyaşı döken, ağlayan. |
|
GİRYE-DAR |
f. Ağlamış, göz yaşı dökmüş. |
|
GİRYE-ENGÎZ |
f. Ağlatacak sebep, ağlamaya sebep olan. |
|
GİRYE-FEZA |
f. Çok ağlatan, ağlamayı artıran. |
|
GİRYE-İ ŞÂDÎ |
Sevinçten dolayı olan ağlama. Sevinç gözyaşı. |
|
GİRYE-KÜNAN |
f. Gözyaşı dökerek, ağlayarak. |
|
GİRYE-MEŞHUN |
f. Gözyaşı ile dolu. |
|
GİRYE-NAK |
f. Ağlayan, gözyaşı döken. Ağlayıcı. |
|
GİRYE-NÜMUD |
f. Ağlar gibi görünen, ağlamışa benziyen. |
|
GİRYE-PAŞ |
f. Ağlayan, gözyaşı döken. |
|
GİRYE-PERVERD |
f. Ağlatıcı, gözyaşı döktüren, ağlamayı getiren. |
|
GİRYE-RÎZ |
f. Gözyaşı döken, ağlayan. |
|
GİRYE-ZAR |
f. Oturup ağlanılan, gözyaşı dökülen yer. |
|
HİKMET-FEŞAN |
f. Hikmet neşreden, hikmet yayan. |
|
LEALİ-FEŞAN |
f. İnciler saçan. |
|
LÜ'LÜ'-FEŞAN |
f. İnci saçan, inci dağıtan. |
|
MÜŞK-FEŞAN |
f. Misk saçan, misk saçıcı. |
|
NUR-FEŞAN |
(Bak: Nurefşan) |
|