ASAYİŞ |
f. Emniyet, güvenlik, korku ve endişeden uzak hâl. Kanun, nizam hakimiyeti. İnsan cemiyetlerinde iktidar,
hâkimiyet, bir zümrenin, bir sınıfın elinde olmaktan kurtulamamasından ve bir kısım insanlarca yapılan,
istedikleri zaman değiştirilen kanunlara diğer insanların saygısı temin edilemediğinden asayişin sağlanması
gittikçe güçleşmektedir. Çağımızda maddeci düşünce ile yetişen insanlar ancak baskı tedbirleriyle itaat altına
alınmağa çalışılıyor. Böylece kapitalist ülkelerde oligarşik diktatörlük, sosyalist ülkelerde sınıf diktatörlükleri
kurularak insanlar köleleştirilmektedir. İslâmda ise iktidar Allah'ındır, mülk de Allah'ındır. İnsan insanın kulu,
kölesi değildir. Sınıf ve zümre diktatörlüğü yoktur. İnsan insan karşısında hür, Allah karşısında kuldur ve
herkes hukukta birbirine eşittir. İdareciler hakkın ve halkın hizmetkârlarıdır.(... Bu millet ve vatan, hayat-ı
içtimaiyesi ve siyasiyesi anarşilikten kurtulmak ve büyük tehlikelerden halâs olmak için beş esas lâzım ve
zaruridir. Birincisi: merhamet; ikincisi: hürmet; üçüncüsü: emniyet; dördüncüsü: haram ve helâli bilip
haramdan çekilmek, beşincisi: serseriliği bırakıp itaat etmektir. İşte Risale-i Nur, hayat-ı içtimaiyeye baktığı
vakit, bu beş esası te'min edip, hem asâyişin temel taşını tesbit ve te'min eder. K.L.) |
|
ASÂYİŞ-CU |
f. Rahat ve huzur arayan. Asâyiş isteyen. |
|
ASÂYİŞ-PERVER |
f. Asâyiş taraftarı. Sükûnet, rahat ve huzur isteyen. |
|
ASÂYİŞ-PERVERÂNE |
f. Rahat, huzur ve asâyiş taraftarına yakışacak şekilde. |
|
EMN Ü ÂSÂYİŞ |
Eminlik ve rahatlık, korkusuzluk, tehlikesizlik, güvenlik. |
|
MUHİLL-İ ÂSÂYİŞ |
Asâyişi ihlâl eden. Güvenliği bozan. |
|
|