BAL-GÜŞÂ |
f. Kanat açan, uçan. |
|
DEST-GÜŞA |
f. Avuç açan el açan. |
|
DİL-GÜŞA |
f. İç açan, gönül açan, kalbe ferah veren. * Türk musikisinde bir mürekkeb makam. |
|
GUSA' |
Sel köpüklerine karışmış çürük ağaç yaprakları tortusu, köpüğü. |
|
GÜŞA |
f. Açıcı, açan mânâsına gelir ve birleşik kelimeler yapılır. Meselâ: Dil-güşa $ : Gönüle ferahlık veren. Gönül
açan. |
|
HATIR-GÜŞA |
f. Gönle ferahlık veren. İç açan. |
|
PER-GÜŞA |
f. Kanat açıcı, uçucu. * Keskin uçucu. |
|
|