HACC-I KIRAN |
Hac aylarından önce veya hac aylarında hac ile umrenin ikisi için birden ihrama girilip umre yapıldıktan sonra
usulü dairesinde ifa edilen hacca denir. Bunu yapan kimseye "karin" denir. |
|
HEM-KIRAN |
f. Aynı yaşta olan, yaşıt. * Kuvvette müsavi olan. |
|
KIRAN |
(C.: Kırânât) Yakınlık, mukarenet. * Ayrı iki şeyin birleşmesi. * İki gezegenin bir burçta bulunması. |
|
SAHIB |
Yoldaş, yol arkadaşı. *Gözcü. (C.: Sıhab-suhban) (Sahıb'in C: Sahb Sahb'ın C: Eshab-Eshab'ın C: (Esâhıb)) |
|
SÂHİB |
(Sohbet. den) Sohbet edilen kimse. * Bir şeyi koruyan ve ona mâlik olan. * Bir iş yapmış olan. * Bir vasfı olan. |
|
SAHİB-FIRAŞ |
f. Hasta. Yatağa düşmüş. |
|
SAHİB-HURUC |
f. Ayaklanmış, isyân etmiş, âsi. Ayaklanıp isyân ederek idâreyi ele geçirmiş kimse. |
|
SÂHİB-İ ARZ |
Devleti temsil eden zât. |
|
SÂHİB-İ HÂNE |
Ev sâhibi. Sahib-ül beyt. |
|
SÂHİB-İ HAYRÂT |
Câmi, yol, çeşme vs. gibi hayırlı işler yapıp bırakmış kimse. Hayrat sâhibi. |
|
SÂHİB-İ HURUC |
f. İsyan edip ayaklanarak idareyi ele geçirmiş olan kimse. * Büyük kahraman. * Şarktan zuhuru beklenen
mehdi. |
|
SÂHİB-İ İMTİYAZ |
İmtiyaz sahibi. |
|
SÂHİB-İ KEMÂL |
Kemal sahibi, olgun insan. |
|
SÂHİB-İ NUN |
(Sâhib-i Zünnun) Hz. Yunus Peygamber'in (A.S.) bir nâmı. |
|
SÂHİB-İ TAHRİC |
(Bak: Tahric) |
|
SAHİB-KEMAL |
f. Olgun, kemal sahibi. |
|
SAHİB-NAZAR |
f. Görüşü, tecrübesi ve düşüncesi kuvvetli olan. |
|
SÂHİB-ÜL BEYT |
Ev sâhibi. |
|
SÂHİB-ÜL HUT |
Peygamber Hazret-i Yunus'un (A.S.) bir nâmı. (Bak: Yunus) |
|
SÂHİB-ÜL YED |
Mal sahibi, malı elinde tutan kimse. |
|