HARF |
Ağızdan çıkan her bir sese âit verilen işaret. Alfabeyi meydana getiren şekilli çizgilerden herbiri. * Müstakil bir
mânâya değil de başka harflerle birleşerek, başka muayyen ve müstakil çok mânaların ifadesi için kullanılan
şekil. Başkasının mânalarını gösteren işaret. * Vecih, üslub. * Her şeyin ucu, kenarı, sivri ve keskin kıyısı. |
|
HARF |
Yemiş toplama. |
|
HARF-AŞİNA |
Harfleri birbirinden ayırdedebilen. * Mc: Sözden anlayan. |
|
HARF-ENDAZ |
Söz atan; dokunaklı, haysiyete ilişen söz söyleyen. |
|
HARF-GİR |
f. Her işte ayıp ve noksan arayan. |
|
HARF-İ ÂB-DÂR |
Güzel ve mânidar söz. |
|
HARF-İ ASLÎ |
Gr: Arabça bir kelimenin kökünü teşkil eden harften olan. (Ekserisi üç harften ibaret olur.) |
|
HARF-İ ATIF |
Gr: İki kelime veya cümleyi birbirine bağlayan harf. Vav ve fe gibi. Arabçada on şekilde harf-i atıf şunlardır:
$Bunlar bir kelimeyi veya cümleyi diğer bir kelime veya cümle üzerine atıf ve rabtederler. Bu harflerden
evvelkine: ma'tufun aleyh, sonrakine ise, ma'tuf denir. (Bak: Atf) |
|
HARF-İ CERR |
Gr: Kelimenin sonunu esre ile (i diye) okutan harf. Bunlar arabçada şu şekil altında toplanmıştır. $ (Vav-ı
kasem), (Ta-yı kasem) |
|
HARF-İ İLLET |
Gr: Elif, vav, ya harfleri. |
|
HARF-İ MASDARÎ |
Fiil mânasında olan bir kelimeyi, masdar mânâsına çeviren harf. |
|
HARF-İ MEDD |
Kendinden evvel gelen harflerin uzun sesli okunmasına vesile olan "elif, vav, yâ" harfleri. |
|
HARF-İ MEZİD |
Arabçada masdar olan kelimeye harf ilâvesi ile başka masdar yapılır. Bu ilâve edilen harflere "Harf-i mezid"
denir. Meselâ: kelimesinde harf-i aslî üçtür. $ (mükâtebe) dendiği zaman, "Müfâale masdarı şekline göre,
mim ve elif harfleri, harf-i meziddendir" denir. |
|
HARF-İ NÂSIB |
Muzari fiilinin sonunu üstün (e, a diye) okutan harf. (Bak: Huruf-i nâsibe) |
|
HARF-İ NİDÂ' |
Ya, ey, â gibi harflerle çağırılanın ismine eklenen harf. Ünlem. |
|
HARF-İ TÂRİF |
Arabçada, elif lâm harflerinin ismin başına gelmesi hali. (Bak: Lâm-ı ta'rif) |
|
HARF-İ ZÂİD |
Gr: Kelimenin bazı tasrifinde düşen harf. Fazla, zâid harf. Te'kid için yazılan harf. Sonradan ilâve olan harf. |
|
KEM-HARF |
f. Az söyliyen kimse, az konuşan kişi. |
|