Osmanlıca » Türkçe  |
Yukarı  |
| KANUN |
(C.: Kavânin) Herkesin uyması için devletin teşri kuvveti tarafından konulan her türlü meşru nizam, kaide,
emir, nehiy ve yasaklar. * Kaziye-i külliye. Kâinatta Allah'ın koyduğu değişmez nizam. |
|
|
|
| KÂNUN |
Ocak. Ateş yanan yer. Zaman. * Kış mevsimi. * Sakil, ağır adam. * Kış mevsiminin ilk iki ayı. * Mangal. Soba. |
|
|
Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar |
Yukarı  |
| KANUN-U ASKERÎ |
Askerlik kanunu. |
|
| KÂNUN-U DEHA |
Dehâ kaynağı. Dehâ ocağı, akıl, zekâ kaynağı. |
|
| KANUN-U ESASÎ |
Temel kanun. Temel ve esasa ait kanun. Bir bünyenin aslını ve mahiyetini teşkil eden kanun. (Bak:
Teşkilât-ı esasiye) |
|
| KÂNUN-U EVVEL, KÂNUN-U SÂNİ |
Aralık, Ocak. |
|
| KANUN-U KADİM |
Eski âdet. |
|
| VÂZI-I KANUN |
Kanun koyan. Kanun yerleştiren. Kanun hazırlayan. |
|
|
|