consonance |
{'kɒnsənəns}
- {N} uyum, ahenk, ses uyumu, uyuşma
|
|
|
consonance |
i. uygunluk, uyum, ahenk, mutabakat; (müz). ses uygunluğu; (fiz). titreşim uygunluğu. |
|
consonance |
uygunluk, uyum, ahenk, mutabakat; (müz.) ses uygun |
|
consonance |
uygunluk |
|
consonance |
uyum |
|
|