BEYN-EL ULEMÂ |
Âlimler arasında. |
|
CUMHUR-U ULEMÂ |
Âlimler cemaatı. Âlimler sınıfı. (Bir fikre dâvet cumhur-u ulemânın kabulüne vâbestedir, yoksa dâvet bid'attır,
reddedilir. Mek.) |
|
EKÂBİR-İ ULEMÂ |
En büyük âlimler, en büyük İslâm âlimleri. Âlimlerin en ileri derecede olanları. |
|
FUHUL-İ ULEMA |
İlim ve faziletçe emsallerinden üstün olan âlimler. |
|
MÜTEBBAHHİRÎN-İ ULEMA |
Çok büyük, geniş ilim sahibi olan âlimler, allâmeler. |
|
NEKABET-İ ULEMÂ |
Âlimlerin başı olma. |
|
SERDAR-I ULEMA |
Zamanın en bilgili ve en yaşlı âlimi. |
|
ULEMA |
(Âlim. C.) Âlimler. Osmanlı devrinde yüksek ilim ve fıkıh âlimleri. İlmiye mensubları. |
|
ULEMA-İ ÂMİLÎN |
İlmine ve bilgisine göre amel eden, ilmini tatbik eden âlimler. |
|
ULEMA-İ BÂTIN |
Şeriatın, zâhir ve hükümlerinden daha çok, mânâ ve esrarını bilen âlimler.(Ulema-i zâhir ve bâtının Tâbiîn
zamanında en büyük reisi ve İmam-ı Ali'nin mühim ve sadık bir şakirdi olan Hasan-ı Basri... M.) |
|
ULEMA-İ İLM-İ HURUF |
Kur'anın bir harfinden, bir sahife kadar esrar bulduklarını söyleyen ve dâvalarını, o fennin ehline isbat
edenler. |
|
ULEMA-İ RÂSİHÎN |
Hak ve hakikat ilminde meleke kazanmış âlimler. |
|
ULEMA-İ RÜSUM |
Resmî, merasim âlimleri. Kendileri resmen âlim bilinen fakat hakiki âlim olmayan kimseler. (Zâhirî ulema da
denir.) |
|
ULEMA-İ ZÂHİR |
Kur'an-ı Kerimin zâhir mânâsına göre hakikatları değerlendiren âlimler. Şeriatın mâna ve esrarından daha
çok, zâhirini ve hükümlerini bilen âlimler. |
|
ULEMA-ÜS SÛ' |
Kötü âlimler. Dünya için âhiretini unutan âlimler. Dünyayı dine tercih eden âlimler. Menfaat için hakikatı örten
âlimler. |
|
ÜLEMA |
(Bak: Ulemâ) |
|