Osmanlıca » Türkçe  |
Yukarı  |
| AŞİNA |
f. Mâlumatlı, haberli olan. Arif. Bilgili. Mâlik. Tanıdık. Yabancı olmayan. * Yüzücü. |
|
|
|
|
Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar |
Yukarı  |
| ÇEŞM-AŞİNA |
f. Göz aşinalığı olan, tanıdık. |
|
| DAKAİK-AŞİNA |
f. İlmî incelikleri bilen, anlaşılması ve tefhimi müşkül, yüksek ve ince ilmî mes'elelere vâkıf olan. |
|
| DERD-AŞİNA |
f. Dert görmüş, mihnet görmüş kişi. |
|
| GAYB-AŞİNA |
f. Gaybı bilen. Gaybdan haberi olan. Gelecekten veya âhiretten haberi olan. |
|
| HAL-AŞİNA |
f. Hâl ve durumdan anlayan. |
|
| HARF-AŞİNA |
Harfleri birbirinden ayırdedebilen. * Mc: Sözden anlayan. |
|
| KADİR-AŞİNA |
Değer ve kadir bilen. |
|
| KÂR-AŞİNA |
İş bilir. İşten anlar. |
|
|
|