Osmanlıca » Türkçe  |
Yukarı  |
BÂR |
f. Ek olup "saçan, yağdıran, döken, ışık veren" gibi mânâda kelimeler teşkil edilir. Meselâ: Ateşbâr : Ateş
saçan. Ateş yağdıran. |
|
|
BÂR |
f. Yük. Zahmet. Eziyet. Sıkıntı. * Def'a. Kerre. * Yemiş, meyve. * Sebeb-i masraf ve ıztırab olan şey. Kale
duvarı. * İzin. |
|
|
|