| BİLÂ | Olmayarak, sahib olmıyan "...sız,...siz" mânâları yerine kullanılan edattır. Kelimenin başına getirilerek menfi 
mânâ hasıl olur. |  | 
								
									| BİLÂ-BEDEL | Bedelsiz. Ücretsiz, meccanen. |  | 
								
									| BİLÂ-FAİZ | Fâizsiz. |  | 
								
									| BİLÂ-FASILA | Fâsılasız, aralıksız, durmadan. |  | 
								
									| BİLÂ-İSTİSNA | İstisnâsız, ayırt etmeksizin. |  | 
								
									| BİLÂ-KAYD U ŞART | Kayıtsız şartsız. |  | 
								
									| BİLÂ-SEBEB | Sebepsiz. |  | 
								
									| BİLÂ-TEEMMÜL | Düşünmeden. Düşünmeksizin. Dikkatli olmadan. |  | 
								
									| BİLÂ-TEVAKKUF | Durmadan, tereddüt etmeden. |  | 
								
									| BİLÂ-UDUL | Dönmeden, sapmadan. Udul etmeden. |  | 
								
									| BİLÂ-ÜCRET | Parasız, ücretsiz. |  | 
								
									| BİLÂ-VASITA | Vasıtasız. Araya biri girmeden, doğrudan doğruya. |  | 
								
									| TERCİH BİLÂ MÜRECCİH | Hiç bir üstünlük sebebi yok iken birbirine eşit iki şeyden birisini diğerine üstün tutmak. |  | 
								
									| TERECCUH BİLÂ MÜRECCİH | Bir şeyin kendi zâtında diğer şeye karşı bir üstünlük vasfı olmadığı hâlde, hiç sebebsiz üstün bulunması ki; 
böyle bir hal imkânsızdır, muhaldir. |  |