BİLÂ-BEDEL >> Osmanlıca <> Türkçe, Osmanlıca Sözlük, Osmanlıca Türkçe Sözlük, Online Osmanlıca Sözlük

Genel Arama

Çeviri

Eski Arayüz

Web Arama

Çeviri Kısayolları:

Google Translate

Osmanlıca » Türkçe

Yukarı

BİLÂ-BEDEL	Bedelsiz. Ücretsiz, meccanen.

Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar

Yukarı

BEDEL	(C.: Bedelât) Elde ve ayakta olan zahmet ve ağrı. * Karşılık. Bir şeyin yerine verilen ve yerini tutan şey. İvaz. * Başkasının adına hacca giden. * Gr: Söz esnâsında bir şeyi sıfatı veya vasfı ile beraber söylersek ve fakat kasdımız o şeyin vasfı veya sıfatı değil de zâtı olursa, zikredilen sıfat veya vasfa " bedel" denir." Kardeşin Ahmedi gördüm" derken, kasdedilen kardeşin değil Ahmet'in kendisidir. İşte bu sözde "kardeşin" kelimesi "Ahmet"in" bedel'i olur.
BEDEL-İ FERAG	Huk: Arazi-i emiriye ve icareteynli vakıf gayr-i menkullerinin tasarruf haklarının devredilmesi karşılığı alınan bedeldir.
BEDEL-İ İCAR	Huk: Arazi hukukunda tasarruf hakkı mukabilinde verilen emsâline uygun peşin para.
BEDEL-İ MÜSEMMA	Huk: Akidde belirlenen bedel.
BEDEL-İ NAKDÎ	Eskiden fiili askerlik hizmeti yerine belli bir miktarda para verilmesi usülü idi.
BEDEL-İ NÜZÛL	Tar: Osmanlı İmparatorluğu devrinde askerlerin bir yere konaklamasında yapılacak olan masraflar için alınan vergi.
BEDEL-İ ÖŞR	Huk: Arazi-i emiriye üzerinde bina yaparak veya meyvesiz ağaç dikerek koru haline koyma sebebiyle öşre bedel alınan kira.
BEDEL-İ RAKABE	Huk: Kölenin sahibi tarafından azad edilmesi için, şahsı yerine geçen kıymeti veya nefsi karşılığında vermeyi kabullendiği ıtk veya kitabet akçesi.
BİLÂ	Olmayarak, sahib olmıyan "...sız,...siz" mânâları yerine kullanılan edattır. Kelimenin başına getirilerek menfi mânâ hasıl olur.
BİLÂ-ADDİN	f. Sayısız. Adetsiz.
BİLÂ-FAİZ	Fâizsiz.
BİLÂ-FASILA	Fâsılasız, aralıksız, durmadan.
BİLÂ-İSTİSNA	İstisnâsız, ayırt etmeksizin.
BİLÂ-KAYD U ŞART	Kayıtsız şartsız.
BİLÂ-SEBEB	Sebepsiz.
BİLÂ-TEEMMÜL	Düşünmeden. Düşünmeksizin. Dikkatli olmadan.
BİLÂ-TEVAKKUF	Durmadan, tereddüt etmeden.
BİLÂ-UDUL	Dönmeden, sapmadan. Udul etmeden.
BİLÂ-ÜCRET	Parasız, ücretsiz.
BİLÂ-VASITA	Vasıtasız. Araya biri girmeden, doğrudan doğruya.