HÜSN-Ü MA'NEVÎ >> Osmanlıca <> Türkçe, Osmanlıca Sözlük, Osmanlıca Türkçe Sözlük, Online Osmanlıca Sözlük

Genel Arama

Çeviri

Eski Arayüz

Web Arama

Çeviri Kısayolları:

Google Translate

Osmanlıca » Türkçe

Yukarı

HÜSN-Ü MA'NEVÎ	(Hüsn-i ma'nevî) Manevî güzellik. İç güzelliği.

Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar

Yukarı

ESRAR-I HÜSN Ü ÂN	Güzelliğin sırları.
HUSN	Perhizkârlık, iffet.
HÜSN	(Hüsün) Güzellik. İyilik. Eksiksizlik. Cemal ile kemal. (Bak: Celal, Cemal)(Evet mevcudatta sebeb-i muhabbet olan hüsün ve ihsan ve kemal, Bâki-i Hakiki'nin hüsün ve ihsan ve kemalâtının işaratı ve çok perdelerden geçmiş zaif gölgeleridir; belki cilve-i esmâ-i hüsnânın gölgelerinin gölgeleridir. S.)
HÜSN Ü AŞK	Güzellik ve muhabbet: * şeyh Galib'in manzum hikâyesi.
HÜSN Ü KUBH	Güzellik ve çirkinlik.
HÜSN-AVER	f. Güzelliği çoğaltan. Güzellik veren.
HÜSN-İ TA'BİR	Müstehcen veya soğuk bir şeyin güzel ve edebe uygun bir tarzda ifade edilmesi.
HÜSN-Ü ÂDÂB	(Hüsn-i âdâb) Güzel ve iyi edeblilik. Güzel terbiye. İslâmi terbiye.
HÜSN-Ü AHLÂK	Ahlâk güzelliği.
HÜSN-Ü ÂKİBET	İyi netice.
HÜSN-Ü BEYAN	Akıcı ve güzel anlatış.
HÜSN-Ü Bİ-BAHANE	Kusursuz güzellik. Günahsız mâsum güzellik.
HÜSN-Ü BİLGAYR	Dolayısı ile, neticeleri ciheti ile güzel olan.
HÜSN-Ü BİZZAT	Kendisi bizzat güzel olan.
HÜSN-Ü DELÂLET	Hayırlı. İyi bir başlangıca delâlet.
HÜSN-Ü ENDAM	Vücut güzelliği.
HÜSN-Ü HAL	İyi hal. Güzel ahlâk.
HÜSN-Ü HAREKET	Güzel muamele yapma, iyi muamelede bulunma.
HÜSN-Ü HÂTİME	Neticeyi iyi bir halde bitirme. * İman ile âhirete gitmek. Kelime-i şehadet söyleyerek ölmek.
HÜSN-Ü HAYR	Hayrın güzelliği