MÜŞTE >> Osmanlıca <> Türkçe, Osmanlıca Sözlük, Osmanlıca Türkçe Sözlük, Online Osmanlıca Sözlük

Genel Arama

Çeviri

Eski Arayüz

Web Arama

Çeviri Kısayolları:

Google Translate

Osmanlıca » Türkçe

Yukarı

MÜŞTE	f. Yumruk, muşta. * Birine vurmak için ele veya parmaklara geçirilen demirden yapılmış âlet. * Kunduracıların deriyi vurarak inceltmekte kullandıkları maden tokmak.

Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar

Yukarı

CÜMLE-İ MÜSTE'NEFE	Kendinden önceki cümleden bağımsız, müstakil cümle.
MÜSTE'CEL	Belirli bir vakte kadar geciktirilen. Muayyen bir zamana kadar te'hir edilmiş olan.
MÜSTE'CER	Kira ile tutulmuş olan.
MÜSTE'CERÜN-FİH	Kiralama maksadı.
MÜSTE'CİR	(Ecr. den) İsticar eden, kira ile tutan, kiracı.
MÜSTE'CİREN	Kiracı olarak.
MÜSTE'CİRÎN	(Müste'cir. C.) Kiracılar. * Kira ile tutanlar.
MÜSTE'DÎ	Birinin zulmüne karşı başka birinden yardım dileyen. * Birini sıkıştırıp malını zorla alan.
MÜSTE'DİB	(Edeb. den) Bilgi ve edeb öğrenen.
MÜSTE'HİL	(Ehl. den) Lâyık ve ehil olan.
MÜSTE'HİR(E)	Teehhür eden, geciken, geri kalan.
MÜSTE'MEN	(Emn. den). Ecnebi tebaasından olan, yabancı. * Kendisine aman verilmiş olan..
MÜSTE'MİN	Eman dileyen. Emane, emniyete erişen, nâil olan. (Gerek müslim, gerek zimmî veya harbî olsun.) İstiman eden. Emin edilmiş. * Canının bağışlanması şartiyle teslim olan. * Tar: Osmanlı ülkesinde oturmalarına müsaade olunan yabancı devlet tebaası. Osmanlı devleti ile sulh halinde bulunan ecnebiler. Ecnebi memleketlerde seyahat ve ikamet eden müslümanlar da bu sıfatla anılırlardı. * Kendisine aman verilmiş olan.
MÜSTE'NİF	Yeniden başlayan. * Daha üst mahkemeye baş vuran, davasını istinaf eden.
MÜSTE'NİFE	Gr: Evvelki cümlelerle bağlı olmayıp ilerdeki veya mukadder olan suallere cevap teşkil eden cümle.
MÜSTE'NİS	Ünsiyet peyda etmiş olan, alışık. Alışılmak istenen.
MÜSTE'REB	Medyum kimse.
MÜSTE'RIS	Vâlidesi ile arasında ayrılık olan.
MÜSTE'RİB	Borçlu.
MÜSTE'SAL	(İstisal. dan) Kökünden koparılmış. * Ele geçirilmiş.