einfallen |
- {V} çökmek, yıkılmak, harap olmak, zorla girmek, düşmek
|
|
|
einfallen |
(ışık) düşmek; istila etmek; çökmek; aklına gelmek; hatırına gelmek |
|
einfallen |
{'aynfalın} çökmek, yıkılmak; baskın yapmak; aklına gelmek. |
|
Einfallen |
yatım; meyil |
|
einfallen |
aklına gelmek |
|
|