BELÂGAT-FÜRUŞ >> Osmanlıca <> Türkçe, Osmanlıca Sözlük, Osmanlıca Türkçe Sözlük, Online Osmanlıca Sözlük

Genel Arama

Çeviri

Eski Arayüz

Web Arama

Çeviri Kısayolları:

Google Translate

Osmanlıca » Türkçe

Yukarı

BELÂGAT-FÜRUŞ	f. Belâgat taslıyan.

Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar

Yukarı

AKIL-FÜRUŞ	f. Akıl satan, daha akıllı olduğunu göstermeğe çalışan.
AZAMET-FÜRÛŞ	Kibirlenen. Büyük görünmek isteyen.
BELÂGAT	Hitâbettiği kimselere göre uygun, tam yerinde, düzgün ve hakikatlı güzel söz söyleme san'atı. Muktezâ-yı hâle mutâbık söz söylemek. * Belâgat, hem düzgün, hem yerinde söz söylemeyi öğreten ilmin de adı olur. Ve maani, beyan, bedi' diye üç kısma ayrılır. Bu gün Edebiyat denilen bilgiye, ilm-i belâğat denilir. (Edb. L.)(Arkadaş! Kelâmların hüsnünü artıran ve güzelliğini fazlaca parlatan belâgatın esaslarından biri de şudur ki: Bir havuzu doldurmak için etrafından süzülen sular gibi, beliğ kelâmlarda da zikredilen kelimelerin, kayıtların, hey'etlerin tamamen o kelâmın takib ettiği esas maksada nâzır olmakla onun takviyesine hizmet etmeleri, belâgat mezhebinde lâzımdır.... Belâgat, muktezâ-yı hâle mutabakattan ibarettir. Kur'anın muhatabları, muhtelif asırlarda mütefavit tabakalardır. Bu tabakalara mürâaten, muhavere ve mükâlemeyi o asırlara teşmil etmek üzere, çok yerlerde ta'mim için hazf yapıyor; çok yerlerde, nazm-ı kelâmı mutlak bırakıyor ki; ehl-i belâgat ve ulûm-u Arabiyece güzel görünen vecihler, ihtimâller çoğalsın ki, her asırda her tabaka, fehimlerine göre hissesini alsın. İ.İ.)
BELÂGAT-PERDÂZ	f. Düzgün konuşabilen, iyi söz söyliyebilen.
BELÂGAT-PİRÂ	Belâgata süs veren. Süslü ve belâgatlı konuşan.
CİĞER-FÜRÛŞ	f. Ciğerci, ciğer satan.
FÜRUŞ	f. Satan. Satıcı.
FÜRUŞ	(Firaş. C.) Döşemeler. Yerlere serilen örtüler. * Yataklar.
GALLE-FÜRUŞ	f. Zahireci, zahire ve hububat satan.
GEVHER-FÜRUŞ	f. Cevherci, kuyumcu, sarraf.
GÜHER-FÜRUŞ	f. Mücevher satan.
HAMİYET-FÜRUŞ	f. Kendini beğenip hamiyetli olduğunu iddia eden. Hamiyetli olduğunu göstermeğe çalışan.
HANE-FÜRUŞ	f. Ev komisyoncusu, ev tellâlı.
HARBÜZE-FÜRUŞ	f. Karpuz kavun satan adam.
HİKMET-FÜRUŞ	f. Hikmet bildiğini iddia eden, hikmet satan.
İFFET-FÜRUŞ	f. Namus ve iffetten söz eden. Namusluluk taslayan.
İLM-İ BELÂGAT	Edb: Güzel söz söyleme veya yazmayı öğreten ilim. Edebiyatın bir şubesi.
İZHAR-I BELÂGAT	Belâgat gösterme.
MEY-FÜRUŞ	f. Şarap satan, meyhâneci, şarapçı.
MÜŞK-FÜRUŞ	(C.: Müşk-füruşân) f. Misk satan.