Osmanlıca » Türkçe |
Yukarı |
NÜFUS |
(Nefs. C.) Nefisler, canlar, şahıslar. |
|
|
|
Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar |
Yukarı |
KATL-İ NÜFUS |
Adam öldürme. |
|
KESAFET-İ NÜFUS |
Nüfus çokluğu, nüfus yoğunluğu, nüfus kalabalığı. |
|
KETM-İ NÜFUS |
Kendini göstermeme. Saklama. |
|
NÜFUS-U SEB'A |
1- Nefs-i emmare, 2- Nefs-i levvame, 3- Nefs-i mülhime, 4- Nefs-i mutmainne, 5- Nefs-i râdiye, 6- Nefs-i
mardiyye, 7- Nefs-i sâfiye. (Bak: Nefs) |
|
NÜFUŞ (NEFÂŞ) |
Yabana yayılmak. * Davarların geceleyin yayılıp çobansız otlamaları. |
|
|
|