DEVR-HAN |
f. Kur'an-ı Kerim'i devamlı okuyup devreden kişi. |
|
DEVR-İ ÂLEM |
Dünya seyahati, dünya gezisi, dünyayı gezmek. |
|
DEVR-İ BÂTIL |
Man: Kısır devir. Bir hükmü ikinci bir hüküm ile, bunu da birincisi ile isbatlamaya çalışma yolu. |
|
DEVR-İ DİL-ÂRÂ |
En hoş devir. Gönlü hoş eden zaman. |
|
DEVR-İ EBVAB |
Kapı kapı gezip dolaşmak. |
|
DEVR-İ FELEK |
(Bak: Devr-i zaman) |
|
DEVR-İ KASIR |
(Devre-i kasire) Fiz: Kısa devre. |
|
DEVR-İ LÂLE |
Lâle devri, lâle mevsimi, lâle zamanı. |
|
DEVR-İ MİHNET |
Dünya, cihan, küre-i arz. |
|
DEVR-İ SÂBIK |
Bir önceki hükümet. Geçmiş devir. |
|
DEVR-İ TEFRİH |
Kuluçka devri. |
|
DEVR-İ TERAKKİ |
İlerleme devri. |
|
DEVR-İ ZAMAN |
(Devr-i felek) Tali, kader. şans. |
|
MERKEZ-İ DEVR |
Hareket eden bir cismin, etrafında devrettiği nokta. |
|