SAZ |
f. (Sâhten: Yapmak mastarından emir köküdür) Eden, yapan, uyduran, düzen mânalarına gelir ve birleşik
kelimeler yapılır. Meselâ: Evham-saz $ : Evham veren. |
|
|
SAZ |
f. Kamış. * Bir çalgı âleti. * Takım, silâh, edevat. * Ustalık. * At takımı. * Düzen, tertip, sıra. * Öğrenme. *
Kuvvet, kudret. * Menfaat. * Benzer, misil, eş. * Hile. |
|
ŞAZ |
(Bak: şazz) |
|
|