• sözlük
  • dictionary
  • wörterbuch
  • çeviri
Genel Arama
Çeviri
Eski Arayüz
Web Arama
KELİME
     

Google Translate
KELİME
     
Dil Seçimi
»
|

Osmanlıca » Türkçe Yukarı
KAR (C.: Kur-Kirân) Zift, kara boya. * Deve. Dağ keçisi. * Ses çıkmasın diye ayağın kenarıyla yürümek. * Küçük tepe. * Kara taşlı yer. * Kara büyük taş.
KÂR f. İş. Güç. Amel. Fiil. Temettü'. * Kazanç.
KÂR f. (Kelimeye bir ek olup, isimleri sıfat yapar) Eden, edici, yapan mânâlarına gelir ve li, lı, cı, ci gibi eklerin de karşılığıdır. İtaat-kâr, hilekâr, isyan-kâr, hamur-kâr, kanaatkâr...gibi.

En çok kullandığınız sözlüklere buradan ulaşabilir ve giriş sayfanız olarak ayarlayabilirsiniz.

- İngilizce Türkçe Çeviri
- Fransızca Türkçe Çeviri
- Almanca Türkçe Çeviri
- Rusça Türkçe Çeviri
- İspanyolca Türkçe Çeviri
- İtalyanca Türkçe Çeviri

- İngilizce Sözlük
- Fransızca Sözlük
- Almanca Sözlük
- Rusça Sözlük
- İspanyolca Sözlük
- İtalyanca Sözlük
- Yunanca Sözlük
- İngilizce <-> İngilizce
- Türkçe Sözlük
- Osmanlıca Sözlük

- İngilizce <-> İspanyolca
- İngilizce <-> Fransızca
- İngilizce <-> Rusça
- İngilizce <-> Almanca
- İngilizce <-> İtalyanca
- İngilizce <-> Çince (Simpl.)
- İngilizce <-> Çince (Trad.)
- İngilizce <-> Arapça
- İngilizce <-> Yunanca
- İngilizce <-> Portekizce