Osmanlıca » Türkçe  |
Yukarı  |
MEKSUF |
Kesafetli, sık ve çok olmuş. Koyu. |
|
|
MEKSUF |
Küsufa uğramış, ziyâsı, aydınlığı tutulmuş. Kararmış. |
|
MEKŞUF |
Keşfolunmuş, meydana çıkarılmış. Açık. Belli. |
|
|
Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar |
Yukarı  |
MEKŞUF-ÜL AVRE |
Görünmemesi icab eden yeri açık olan kimse. |
|
MEKŞUF-ÜR RE'S |
Başı açık. |
|
|
|