BENDE |
f. Bağlanmış olan. Köle. Esir. Hizmetçi. Hizmetkâr. Kul. |
|
BENDE-İ FERMÂN |
Emir kulu, ferman kölesi. |
|
BENDE-İ HALKA-BEGÛŞ |
Kulağı halkalı olan köle, esir. * Mc: İtaatli, muti'. |
|
BENDE-ZADE |
f. Köle çocuğu. * Mc: Çocuğunu onun kölesi yerinde tutup mütevâzi muâmelede bulunan. |
|
HAR-BENDE |
f. Seyis. Eşek ve katır gibi yük hayvanlarına bakan kimse. * Tar: Saray katırcıları. |
|
HIRÎDE |
f. Satın alınan, satın alınmış. |
|