disdain |
{dıs'deın}
- {N} tepeden bakma, küçümseme, kibir, tenezzül etmeme
- {V} hafife almak, küçümsemek, tenezzül etmemek, reddetmek
|
|
|
disdain |
i. küçük görme, tepeden bakma, hor görme.
f. küçük görmek, tepeden bakmak, hor görmek. |
|
disdain |
i.
f. küçük görme, tepeden bakma, hor görme; kibir, gurur;
f. tenezzül etmemek, hakir görmek, hor görmek. disdainful
s. kibirli, tepeden bakan, mağrur. disdainfully
z. tenezzül etmeyerek, hor görerek. |
|
disdain |
dis.dain
dîsdeyn'
İsim
* küçük görme, tepeden bakma, hor görme.
Fiil
* küçük görmek, tepeden bakmak, hor görmek. |
|
disdain |
küçük görme, tepeden bakma, hor görme; kibir, guru |
|
|