exclusive |
{ık'sklu:sıv}
- {A} hariç tutulan, tek, özel, ayrıcalıklı, seçkin, herkese açık olmayan
|
|
|
exclusive |
(s.), (i.) umuma açık olmayan; bir kimse veya zümreye has; tek, eşi olmayan; hariç tutan; of ile müstesna, -den gayri, hesaba katmadan; (i.) yalnız bir gazete veya mecmuanın temin edebildiği mülâkat. exclusively (z.) yalnız, münhasıran. |
|
exclusive |
s. ancak özel seçilmiş bazı kişilere açık olan. |
|
Exclusive |
Özel Kullanım |
|
exclusive |
ex.clu.sive
îksklu'sîv
Sıfat
* ancak özel seçilmiş bazı kişilere açık olan. |
|
|