resultant |
{rı'zʌltənt}
- {A} meydana gelen, çıkan, sonuç olarak çıkan
- {N} sonuç, bileşke
|
|
|
resultant |
s.
i. meydana gelen, neticesi olan;
i. sonuç; fiz. iki ayrı kuvvetin bileşkesi. |
|
resultant |
s. meydana gelen, -den çıkan, -den doğan, -in sonucu olan. |
|
resultant |
s.
i. meydana gelen, neticesi olan;
i. sonuç; fiz. iki ayrı kuvvetin bileşkesi. |
|
resultant |
s. meydana gelen, -den çıkan, -den doğan, -in sonucu olan. |
|
|