Osmanlıca » Türkçe  |
Yukarı  |
| BEDEN |
(C.: Ebdân) Gövde, vücut, ten.* Vücudun kol, bacak ve baş gibi ayrıca kısımlarından başka diğer merkezi
kısmı. * Ağacın dal ve budaktan başka olan kısmı, kütük. * Kale bedeni. |
|
|
|
|
Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar |
Yukarı  |
| AKTÂR-I BEDEN |
Vücudun her tarafı. |
|
| İDMAN-I BEDEN |
Beden idmanı, jimnastik. |
|
| İFNA-Yİ BEDEN |
Vücudu yok etme, öldürme. |
|
| İLM-İ BEDEN |
(İlm-ül ebdân) Hekimlik bilgisi, tabâbet. |
|
| NÂZİK-BEDEN |
f. Vücudu, bedeni nâzik olan. |
|
|
|