| EFZA' |
(Fezâ. C.) Korku ile bağırıp çağırmalar. |
|
| EFZA' |
Şiddetli, katı, eşed. |
|
| FERAH-EFZA |
(Ferah-fezâ) f. Sevinç artıran, ferah artıran, safalı, iç açıcı. |
|
| FEYZ-EFZA |
f. Feyiz artıran, bollaştıran. |
|
| HAYAT-FEZA (EFZA) |
f. Hayat artırıcı, hayat bahşedici. (Bak: Fezâ) |
|
| HÜZN-EFZA |
f. Keder ve hüzün arttıran. |
|
| KASVET-EFZA |
f. Kasvet ve iç sıkıntısı veren. |
|
| NEŞAT-EFZA |
f. Neşe ve sevinç artıran. |
|
| NÜZHET-EFZÂ |
f. Eğlenceli ve gönül açacak yer. |
|
| RAHAT-EFZA |
f. Rahat arttıran. |
|
| REVNAK-EFZA |
f. Bir şeyin parlaklığını artıran. Güzelleştiren. |
|
| RUH-EFZA |
f. Cana can katan. Canlılık veren. (Ruhfeza da denir) |
|
| ŞEREF-EFZA |
f. Şeref artıran. |
|
| ŞEVK-EFZÂ |
f. şevklendiren, neşe artıran. |
|
| VECD-EFZÂ |
f. Vecdi artıran, heyecanı çoğaltan. |
|
| YE'S-EFZA |
Kederi, ye'si ve elemi artıran. |
|
| ZÎB-EFZA |
f. Güzelleştiren, süsü artıran, güzelliği çoğaltan. |
|
| ZULMET-EFZÂ |
(Zulmet-fezâ) Karanlığı artıran. |
|