Osmanlıca » Türkçe  |
Yukarı  |
| HASRET |
Özleyiş. İç çekme. Bir şeyi çok isteyip, arzulayıp ona kavuşamamaktan gelen üzüntü. (Bak: Husr) |
|
|
|
|
Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar |
Yukarı  |
| HASRET-FİKEN |
f. Hasret düşüren, hasret döken. |
|
| HASRET-KEŞ |
f. Özlemiş, özleyen, hasret çeken. |
|
| HASRET-KEŞANE |
f. Hasret çekene yakışır surette. Özleyenler gibi. |
|
| HASRET-NAME |
Edb: Ayrılık münasebetiyle yazılan mektub. Hasreti belirten yazı, hasret mektubu. |
|
| HASRET-ZEDE |
(C.: Hasret-zedegân) f. Hasrete düşmüş, hasrete uğramış. |
|
| LEYAL-İ HASRET |
Hasret geceleri. |
|
| PEYAM-I HASRET |
Hasret, özleyiş haberi. |
|
|
|