Ottoman » Turkish |
Top |
HAVA |
(Hevâ) Hava. Dünyayı çeviren atmosfer. Cevv. Yer ile gök arası. * Hafif yel. * Bir binanın üzerine kat çıkma
hakkı. * Bir yerin hâli ve sıhhat bakımından durumu. * Müzikte ezgili ses, sadâ. |
|
|
|
Ottoman » Turkish Indirect results |
Top |
HAVA' |
Hâli olmak, boş olmak. * Düşmek, sâkıt olmak. |
|
HAVA-İ NESİMÎ |
Sabahki hava. Temiz hava. |
|
KÜRE-İ HAVA |
Dünyayı kaplayan hava tabakası. Atmosfer. |
|
PAY-DER-HAVA |
f. Ayağı havada. * Mc: Temelsiz, çürük. |
|
|
|