Osmanlıca » Türkçe |
Yukarı |
HEFT-MERD |
f. Yedi büyükler. (Kutub, gavs, ebdâl, ahyâr, evtâd, nücebâ, nukabâ) |
|
|
|
Osmanlıca » Türkçe İlişkili Sonuçlar |
Yukarı |
HEFT |
Hafiflik sebebiyle uçup dağılmak. * Hafif mizaçlı olup, her dile geleni söylemek. * Vurmak. |
|
HEFT |
f. Yedi sayısı. |
|
HEFT-AHTER |
f. Yedi gezegen. Yedi seyyâre. |
|
HEFT-ASMAN |
Yedi kat gök. |
|
HEFT-DANE |
Aşure adı verilen bir cins tatlıyı yapmakta kullanılan yedi çeşit tahıl. |
|
HEFT-DERYA |
Yedi deniz. Pasifik okyanusu, Atlas okyanusu, Karadeniz, Akdeniz, Taberiye, Aral ve Hazer. |
|
HEFT-ELVAN |
Yedi renk. * Türlü yemeği. |
|
HEFT-ENDAM |
Vücudumuzda yedi organ. |
|
HEFT-GÂNE |
f. Yedi türlü olan. Yedi tane. |
|
HEFT-HUN |
f. Cehennemin yedi tabakası. |
|
HEFT-KALEM |
Yedi çeşit yazı. Tâlik, sülüs, tevki, muhfak, reyhanî, rik'a ve nesih. |
|
HEFT-KÂR |
f. Yedi türlü iplikle dokunmuş kumaş. |
|
HEFT-RENG |
f. Yedi renk. |
|
MERD |
f. Adam. Kişi. İnsan. Erkek. Sözünün eri. |
|
MERD |
Misvak ağacının yemişi. * Emmek. * Silmek. Mesh etmek. |
|
MERD-İ GARİB |
Yabancı yerlere, gurbete düşmüş kişi. |
|
NA-MERD |
f. Korkak. * İnsaniyetsiz, sözünde durmayan. Alçak, insanlık hislerinden habersiz. |
|
|
|