| GERDE |
f. İsimlere eklenerek; etmiş, yapmış, eylemiş gibi mef'uller yapılır. |
|
| ISTIFA |
Bir şeyin iyisini seçip ayıklamak. * Bir şeyi ıslâh edip sâfileştirmek. * Seçmek. Ayıklamak. |
|
| İBRÂ-İ İSTİFA |
Bir kimsenin, başka birisindeki hakkını aldığına dair ikrar etmesi. |
|
| İNZİVA-GERDE |
f. İnzivaya çekilen. |
|
| İSTİFA |
Alacağını borçludan tamam olarak almak. * Kabz-ı ruh etmek. |
|
| İSTİFA-YI KISAS |
Kısas hakkının bilfiil yerine getirilmesi. Câni hakkında kısas cezasının tatbik edilmiş olması. |
|
| İŞTİFA' |
İyi olma, şifa bulma. |
|
|