RUHSAT |
(C.: Ruhas-Ruhsat) İzin, müsaade. * Genişlik. * Kolaylık. * Fık: Kulların özürlerine mebni, kendilerine bir
suhulet ve müsaade olmak üzere, ikinci derecede meşru' kılınan şeydir. Sefer halinde Ramazan-ı Şerif
orucunun tutulmaması gibi. Vuku' bulan ikraha mebni, birisinin malını itlaf etmek de bu kabildendir ki, bu
halde bu itlaf hakkında bir ruhsat-ı şer'iyye bulunmuş olur. Bir hâdisede, azîmet ile ruhsat içtima' edince,
azîmet tarikını iltizam etmek, bir takva nişanesi sayılır. (Bak: Azîmet) |
|
|
RUHSÂT |
(Ruhsat. C.) Ruhsatlar, müsaadeler, izinler. |
|
|