CELÂ-YI VATAN |
Doğduğu yerden ayrılma. |
|
EBNÂ-YI VATAN |
Vatan evlâtları. |
|
EVLÂD-I VATAN |
Vatan çocukları. |
|
FELÂH-I VATAN |
Vatanın kurtuluşu. Vatanın selâmeti. * Tar: 10 Şubat 1920'de İstanbul Mebuslar Meclisi'nde teşekkül etmiş
olan bir grup. |
|
FİKR-İ VATAN |
Vatan düşüncesi, vatan fikri. |
|
HÂK-İ VATAN |
Vatan toprağı. |
|
HÂRİC-İ VATAN |
Vatanın harici. |
|
HÂRİS-İ VATAN |
Vatanın koruyucusu, vatanın bekçisi. |
|
HIYANET-İ VATAN |
Vatan hainliği. Vatana hıyanet etme. |
|
HUBB-UL VATAN |
Vatan sevgisi. |
|
İCLÂ-Yİ VATAN |
Yerinden yurdundan sürgün etme, başka tarafa nefyetme. |
|
RAH-I VATAN |
Vatan yolu. |
|
ŞÜBBAN-I VATAN |
Vatanın gençleri. |
|
VATAN-I ASLÎ |
Bir insanın doğup büyüdüğü veya içinde barınmak kasdedip, başka yere gitmek istemediği yerdir. Yalnız en
az 15 gün kalmak istediği yer de kendisi için vatan-ı ikamettir. (Bak: Mukim) * Cennet. |
|
VATAN-I SÂNÎ |
İkinci vatan. Sonradan yerleşilen yer. |
|
VATAN-I SÜKNÂ |
Bir misafirin içinde 15 günden az oturmak istediği yerdir. Bu kimse de fıkıhta misafir sayılır. |
|